Rozdział 2

Rozdział 2

- Cześć!- weszłam do domu z uśmiechem na twarzy. Przywitała mnie Brooklyn- moja starsza siostra. Ledwo weszła do przedpokoju, a ja już wiedziałam, że zaraz się rozbeczy.

- Co jest?- zapytałam obojętnie kładąc torbę na skrzynię. Kiedy zdejmowałam buty odpowiedziała:

- Coś ty ze sobą zrobiła?!

Spojrzałam na nią bez zrozumienia. Nie wiedziałam o co jej chodzi.

- Eee... - jęknęłam.

- Co ci się stało?

Odruchowo spojrzałam na swoją nogę. Na spodniach pojawiła się wielka, krwista plama. Ciągnęła się od miejsca rozdarcia aż po kostki.

- Cholera...- przeklęłam- A tak lubiłam te spodnie...

- Co ci się stało?- Brook patrzyła na mnie z zaszklonymi oczami.

- Wywróciłam się ... a właściwie to ktoś na mnie wpadł i upadłam.- wyjaśniłam.

- Kto na ciebie wpadł?- do pokoju wszedł Sam z Emmą na rękach. Sam to mój starszy brat, a Emma to jego córka. Ma pięć miesięcy. I nie ma już matki. Zginęła w wypadku samochodowym. Od tamtego czasu ja, mama i Brooklyn pomagamy Sam'owi ją wychować. Co do mojego taty- z mamą rozwodzą się przez co nie ma jej w domu całymi dniami. Nie chcą iść na ugodę, to w końcu moi rodzice. A co tyczy się mnie- żyję w roztrojeniu, jestem kimś innym w szkole, domu i wśród przyjaciół. Proszę mnie tylko nie porównywać do Hannah Montana, ja po prostu nie wiem jeszcze kim jestem, z resztą - podoba mi się takie życie.

- Nie pamiętam.- pomyślałam po chwili zamyślenia. Sam spojrzał na mnie unosząc jedną brew.

- Nie pamiętasz?

- Co w tym dziwnego?- zapytałam, chwilę po tym dostałam SMS-a od mojego najlepszego przyjaciela- Niall'a. 

Od: Niall

Liam pobił się z Rick'iem. Musisz to zobaczyć, przychodź szybko

N.

Uśmiechnęłam się do telefonu, wstałam i ruszyłam do wyjścia.

- Rose, gdzie idziesz?- zapytał Sam, ale nie odpowiedziałam mu.

- Rose!- Brooklyn złapała mnie w drzwiach. Spojrzałam na nią niechętnie. Myślami byłam już z przyjaciółmi. Nie chciało mi się jej słuchać.

- No co?- zapytałam.

- Chyba nie masz zamiaru iść w tych spodniach?

Westchnęłam głośno, jak to możliwe, że o nich zapomniałam?

***

- Jestem. - powiedziałam podchodząc do Niall'a. - Gdzie oni są i o co poszło? 

- Nie wiem o co poszło, ale chyba Rick cię obraził, a Liam... wiesz sama jaki on jest. Chciał cię bronić... 

Uśmiechnęłam się do siebie. To było słodkie ze strony Liama, to dobry kumpel. Z drugiej strony Rick mógł wszcząć bójkę, to mój były, nie dorósł do rozstań...

- Ehh... No dobra, a gdzie oni są?- zapytałam. Niall nic nie powiedział, wskazał tylko na stary most, gdzie zwykle wszyscy razem siedzimy. 

- Dzięki. -uśmiechnęłam się do niego ciepło.

- Spoko, nie ma za co. Tylko... idź tam szybko, bo się pozabijają... Znasz ich.

- Tak, znam ich... - westchnęłam i ruszyłam w kierunku mostu. Chwilę potem widziałam jak Robert, Lola, Kim i Fred próbują rozdzielić walczących. Kiedy Lola mnie zobaczyła od razu podbiegła, złapała mnie za rękę i zaczęła ciągnąć do reszty.

- Lola. Co się stało? O co im poszło?- pytałam.

- Nie wiem. Ale może Kim ci powie. Nikomu nie chce powiedzieć. 

Dotarliśmy do Kim, od razu złapałam ja za rękę i oderwałam od tego zgiełku. W tym czasie Niall przyłączył się do rozłączania walczących.

- O co im poszło?- zapytałam zdezorientowaną Kim. 

- No bo... Rick i ja chodzimy ze sobą...

- Co? Od kiedy?

- Od wczoraj... Nie muszę nic więcej tłumaczyć, prawda?- Kim była zawstydzona. Rozumiałam co się działo. Rick i Liam od dawna mają ze sobą na pieńku, a kiedy Liam dowiedział się, że Rick chodzi z jego siostrą to... 

- Jezu!- wydarłam się na cały głos. Wszyscy spojrzeli na mnie, nawet Rick z Liam'em. Odwróciłam się do nich i skinęłam na Niall'a, żeby ich teraz rozdzielił. Udało się im. Kim pobiegła uspokajać Rick'a, a ja zajęłam się Liam'em. Podeszłam do niego, miał pobite oko i zadrapaną twarz. 

- Znowu wzięłaś nas pod włos.- sapnął.

- Musiałam. Zabilibyście się...- zaśmiałam się. - Nie powinienieś się tak przejmować tym że Kim z nim chodzi... Spójrz na nią, jest szczęśliwa. 

- Gówno, a nie szczęśliwa...- westchnął.

- Wiesz, że mam rację. No spójrz na nich.

Westchnął głęboko. 

- Jesteś bardzo denerwująca kiedy masz rację, wiesz?- zapytał z uśmiechem. Też się do niego uśmiechnęłam. Chwilę potem zawołałam Niall'a. Kiedy podszedł zapytałam:

- To po co nas tu zebrałeś?

Ledwo to powiedziałam, a wszyscy zebrali się wokół Niall'a. 

- Właśnie, coś nam miałeś powiedzieć.- powiedział Fred. Reszta go poparła. 

- No bo wiecie, że ten cały Simon z twojej szkoły, Rose, urządza imprezę? Pomyślałem, że może byśmy poszli? Mało kto zna naszą paczkę, wiedzieliby, że lepiej z nami nie zadzierać... 

Po chwili wszyscy zaczęli miedzy sobą szeptać. Na 'tak' i na 'nie'. W końcu Kim powiedziała:

- My z Rickiem idziemy, fajnie będzie się trochę rozerwać...

- No to ja nie idę.- powiedział Liam, nie zaskoczyło mnie to. 

- Idę.- zgodziła się potem Lola.

- Ja też.- Fred również się zgodził. 

- Ja... ja nie wiem...- Robert się wahał. 

- No dawaj. - Lola próbowała w jakiś sposób go przekonać. Namawiała go jakieś 10 minut, ale w końcu się zgodził. Zostałam tylko ja. Wszyscy patrzyli na mnie.

- Dalej Rose. Nikogo tam nie znamy, będziesz musiała nam powiedzieć kto to kto...- Fred jak zawsze musiał się wtrącić. Denerwował mnie tym, że miał rację.

- Rose, proszę...- Niall zrobił słodkie oczka.

- Dobra, ale tylko dlatego, że nikogo nie znacie...- zgodziłam się po chwili myślenia. Wszyscy byli zadowoleni.